Rozdział 19

Oderwałam się od Alana i spojrzałam na Harrego. Stał i patrzył na nas. Alan chyba zrozumiał o co mi chodziło z tym pocałunkiem bo objął mnie od tylu i wyszeptał ''I tak go to nie zniechęci''

-Co ty tu robisz?- spytał Harrego

-Gadam z Nikol, a co nawet to mi zabronisz?- spytał wyzywająco

-Nie, spieszy się nam- dopowiedział Alan i pociągnął mnie za rękę.

Wyszliśmy z hotelu. Kierowaliśmy się w stronę centrum miasta.

-O co mu tym razem chodziło?- spytał Alan po długiej chwili ciszy.

-A takie tam wyznanie, że wie, że go kocham i wystarczy moje słowo i będziemy szczęśliwi- odpowiedziałam

-Aha, kochasz go. Nie słyszałem z jego ust nigdy nic śmieszniejszego.- powiedział- Ej ty go nie kochasz?- spytał po chwili bez mojej odpowiedzi na jego słowa

-Ja go...NIE kocha,- odpowiedziałam po chwili ciszy i zauważyłam jakby iskierki w oczach Alana.

-Gdzie idziemy?- spytał chłopak

-Przed siebie, później się coś wymyśli- odpowiedziałam- Wiem, chodźmy do klubu.

Weszliśmy do pierwszego lepszego klubu i od razu podeszłam do baru.

-No, no moja przyszła żona- usłyszałam głos obok. Stał tam chłopak, którego skądś kojarzyłam.

-Yyy...znamy się?- spytałam

-Oliwer patrz, wczoraj mi się oświadczyła a dzisiaj mnie nie zna- powiedział do drugiego chłopaka.

-Nikol, nie wiedziałem że jak wczoraj zniknęliście to planowaliście ślub i być może rodzinę- powiedział Oliwer.

-Co tu się dzieje?- spytał Alan

-Ziom patrz ona jeszcze nie jest twoją żoną a już cię zdradza- powiedział Oliwer-Pewnie się wczoraj nie spisałeś

-Dobra, to mówcie od początku o co chodzi- powiedziałam siadając przy pierwszym stoliku.

-A więc pamiętasz, że wczoraj byłaś na domówce i, że przesadziłaś odrobinę?- spytał Oliwer

-Tak, pamiętam i co?-spytałam patrząc na Alana, który czekał na wyjaśnienia.

-No i mi wyznałaś miłość i się oświadczyłaś, potem mówiłaś, że jesteś dziewczyną- duchem i wbiegałaś w ściany i ja cię musiałem łapać. Co tam jeszcze robiłaś? A tak, że ludzie są głupi i od teraz nie jesteś człowiekiem tylko wspaniałym kosmitą przybywającym z prywatnej planety Niebieskich Stokrotek- powiedział chłopak

-Nigdy więcej nie piję- powiedziałam a chłopaki wybuchli śmiechem.

-Idziemy zatańczyć?- spytał Alan.

Weszliśmy w tłum tańczących. Jeśli rozmowa przy stoliku była trudna z powodu głośnej muzyki to wyobraźcie sobie muzykę dwa razy głośniejszą i rozmowę.

-No, no. Kto by pomyślał, że znajdziesz sobie narzeczonego na domówce- powiedział Alan.

-Będziesz się teraz ze mnie nabijał? Ja tego nawet nie pamiętam- powiedziałam.

Zaczęła lecieć wolna piosenka. Wtuliłam się w chłopaka, znów ten zapach jego perfum. Odpływam. Chcę tak spędzić resztę życia. Kurwa, Nikol. Coś ty jarała? Opanuj się, zachowaj rozsądek.

-Odbijamy, muszę zatańczyć z moją przyszłą żoną- powiedział chłopak gdy piosenka się skończyła.

-Ej, mam pytanie, jak ty masz na imię?- spytałam

-Łamiesz mi serce, jak możesz nie znać mojego imienia?- spytał ze smutną miną

-Jakoś tak wyszło- powiedziałam. Po długiej rozmowie i tak się nie dowiedziałam jak ma na imię. No kurde! Może Alan mi powie albo Oliwer?

Wróciliśmy do stolika. Tam siedział sobie Oliwer i Alan urządzając sobie party hard. Oprócz nich jeszcze kilka plastików.

-Widzę, że impreza się rozkręca ale wywalcie kilka dziwek bo nie mam gdzie siąść.- powiedziałam uśmiechając się uroczo.

-Nie, ta, ta, ta, ta, ta i ta są moje i zostają- powiedział Oliwer wskazując po kolei dziewczyny. A te idiotki się szczerzą szczęśliwie, kurwa jak można dać się traktować tak przedmiotowo?

-Kurwa, masz mi zrobić miejsce i nic więcej mnie nie interesuje- krzyknęłam.

-Spokojnie, mała. Zmieścisz się- powiedział Alan biorąc mnie na kolana. Dosyć często na nich siedzę, jakoś mi to nie przeszkadza.

Dalsza impreza minęła na piciu, wyklinaniu się z plastikami, tańcu. Gdzieś koło 3 rano pozbieraliśmy nasze zwłoki ze stolika i poszliśmy do hotelu. Co dziwne, ale ja byłam bardziej pijana od Alana. Weszliśmy do pokoju.

-Teraz ładnie się przebierz w piżamkę i spać- powiedział jak do dziecka.

-A zostaniesz ze mną?- spytałam słodko

-Jeśli chcesz to zostanę- powiedział pomagając mi ściągnąć sukienkę.

Po chwili leżałam w łóżku otulona kołdrą.

-Dlaczego ze mną zostajesz?- spytałam

-Bo mnie o to prosiłaś- odpowiedział patrząc na mnie.

-Ale mogłeś odmówić- powiedziałam uparcie drążąc temat.

-Tak robią przyjaciele- odpowiedział

-Jesteśmy przyjaciółmi?- spytałam

-Tak, jesteśmy przyjaciółmi-powiedział

-Tylko przyjaciółmi. Ja cię kocham- powiedziałam.

Kurwa, Nikol coś ty zrobiła? Teraz pozostaje ci tylko samobójczy skok z dywanu na podłogę.

-Ja ciebie też słoneczko, ale porozmawiamy jutro. Teraz śpij- powiedział całując mnie w czoło.

Pogratulować ci tylko teraz Nikol, on się od ciebie teraz odsunie. Nie ma to jak powiedzieć, że się kocha osobie, która uważa cię tylko za przyjaciela.

Obudziłam się z ogromnym bólem głowy. Co ja wczoraj robiłam? Ja chcę dalej spać, ale wcześniej jakaś tabletka i woda.

Weszłam do swojej malutkiej kuchni. Siedziały tam dwie osoby. Mam to gdzieś, że jestem w samej koszulce i bieliźnie, ze stogiem siana na głowie. Podeszłam do lodówki i wyciągnęłam butelkę wody. Ratunek! Ała, moja głowa. Ktoś odsunął krzesło. Dlaczego jest tak głośno. Siadłam na podłodze oparta o szafki. Nie mam sił.

-Mała, co się dzieje? Idź spać- wyszeptał dobrze mi znany głos i zabrał mnie na ręce

-Musimy wszystko uzgodnić dzisiaj, ślub za dwa dni- usłyszałam głośny głos również mi znany.

-Później, teraz jest nie do życia- powiedział Alan.

Muszę się wziąć w garść. Okey, Nikol, teraz jesteś normalna. Dasz radę funkcjonować.

-Okey, chodźmy do salonu- powiedziałam słabo

Alan położył mnie na sofie i usiadł obok.

-A więc o co chodzi?- spytałam opierając się o Alana.

-Nic jeszcze nie wiemy, a ślub już w sobotę, a dzisiaj czwartek- powiedział Harry- Pójdziemy z tobą? Jak to będzie? Jedna dziewczyna i trzech chłopaków?

-Nie, sprowadźcie sobie dziewczyny z Sopotu- powiedziałam- Klaudia, Monika i jeszcze jedna

-A ty z kim idziesz?- spytał Harry

-Ja tam nie idę- odpowiedziałam

-Mała, masz się nie wygłupiać, idziemy wszyscy.- powiedział Alan

-No dobra, mogę iść spać?- spytałam

-Oczywiście kochanie, zaraz do ciebie przyjdę- powiedział Alan

Kocham moje łóżko, chcę je poślubić i będziemy żyć długo i szczęśliwie. Będziemy wspólnie z poduszkami wyjeżdżać na wakacje. Kąpać się w morzach, jeziorach, oceanach, spacerować po górach. Będzie jak w bajce. Zamknęłam oczy i marzyłam sobie o życiu z łóżkiem.

-Spisz?- usłyszałam pytanie i poczułam, że ktoś się koło mnie położył. Poczułam mi znajomy zapach, to Alan. Objął mnie.

-Nie śpię, planujmy wspólne życie z łóżkiem- odpowiedziałam jak najbardziej poważnie.

-Teraz łóżko ci się oświadcza?- spytał ze śmiechem chłopak

-Dlaczego nie zrobisz mi awantury, że zachowuję się nieodpowiedzialnie, piję tylko się o mnie troszczysz?- zmieniłam temat

-A moje krzyki by cię zmieniły?- spytał

-Nie- odpowiedziałam automatycznie

-Sama widzisz. Ale w sobotę zero alkoholu, zero kłótni i masz być grzeczna- odpowiedział

-Muszę?- spytałam jak małe dziecko

-Będzie tam mnóstwo ważnych ludzi i masz pokazać się z jak najlepszej strony. To pomoże twojemu ojcu, w końcu musisz zacząć chodzić z nim na bankiety- powiedział Alan sięgając po mojego laptopa

-A kiedy on przyjeżdża?

-Dzisiaj późnym wieczorem albo jutro rano wraz z Klaudią i Moniką

-Plastik przyjeżdża, będę miała rozrywkę- zaczęłam skakać po łóżku. Głowa już mnie nie bolała.

-Haha, teraz tylko trzeba ustalić jak idziemy, kto z kim. Zostaniemy przedstawieni jako twoi przyjaciele- powiedział przeglądając swojego fb.

-Kuba z Klaudią, ty pewnie będziesz chciał iść z Moniką to mnie zostaje Harry- powiedziałam zawiedziona

-Co do Kuby i Klaudii się zgadzam ale dlaczego ja muszę z Moniką?- spytał robiąc naburmuszoną minę czterolatka

-To idziesz ze mną i koniec- powiedziałam- Mi też nie odpowiada za bardzo spędzać czasu z Harrym. Ale myślałam, że pójdziesz z plastikiem, w końcu ona może nosić twoje dziecko

-To dziecko będzie miało z 30 ojców. Przecież wiem, że na prawo i lewo mnie zdradzała.- powiedział chłopak- Nawet Kuba się na to załapał

-To co zostajesz ze mną czy masz coś lepszego na dzisiejszy dzień?- spytałam

-A przygarniesz mnie?- spytał

-Jasne, oglądamy jakiś film?- spytałam

-Tylko wybierz coś- powiedział- Ja idę okraść Kubę z jego zapasów słodyczy. Zaraz wracam

Włączyłam Szczęściarza i przebrałam się w luźną koszulkę, rurki i trampki. Wystarczy mi chodzenie w piżamie do 17.06.

Alan szybko wrócił i zaczęliśmy oglądać. Ja już po chwili zasypiałam jednak oglądnęłam cały film i zasnęłam przy drugim.

*****************************************************

Rozdział 18 na dole :P Robię to żeby komuś coś udowodnić :D